23 Aralık 2010 Perşembe

jungle

yolculuk artık hergün monotonlaşmış benim için.bugun kafesimin parmaklıklarını kırma fırsatını yine pençelerimin tersi ile ittim. uzanmışım golgeliğe seyre dalmışım beyaz kesik çizgleri rahatımda iyiydi karşımda bi ceylan. içimden yabani duygularımın ağır basmasına izin vermedim.belli yükü vardı. diyemedim yardım edeyim mi diye.belkide ben kaplanım o da ceylan ya zarar verir mi bana diye düşünmesinden çekindim.

Hiç yorum yok: