Bırak bu işleri,niye yapıyorsun bunları? Ben de bilmiyorum diyesi geliyor insanına ama neden ? neden? soruları kafayı kurcalayacak vakit bile bulamıyor,ama yine de ben sana çok teşekkür ederim,beni benle bıraktığın için,beni bana bıraktığın için.yine de iy ki olmuş diyorum kendi kendime ,acaba yine ve yeniden niye? Sorular çoğalıyor,nefes alamamaya başlıyorsun,boğulacağını hissediyorsun ama boğulmuyorsun.ne acı di mi? Hep geriden yaşamak ,geriden gelmek,ama son düzlükte birden fırlayacakmış gibi .ama yine de biliyorum bu olmayacak,anladım bu raflar hiç dolmayacak.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder