Yanlış sayfa aslında doğru sayfa olabilir

Bazı şeylerin yaşanılması gerektiğine,hataların yapılması gerektiğine inanırdım.Bunun içinde hatalar yapmaktan çekinmedim her hatadan ders almaya çalıştım.Bazıları tabiki çok acıttı beni,bazıları yordu,bazıları ise kapanmayacak izler bıraktı kalbimde.Sonunda belli bir karakterimiz oluştu ve naçizane belli bir olgunluğa eriştik.Şu an anlıyorum ki bunların hepsi boşmuş,hepsi insanın kendini kandırmasıymış.Bu güne kadar olanlar sadece sinek ısırığıymış aslında.Evet ilk defa bugün anlıyorum insanın kalbindeki yaranın nasıl sızladığını,ilk defa sevginin sıcaklığının eksikliğini anlıyorum.İnsan şöyle der ya kendine -bu aslında çok büyük yalandır- 'kendine yeni bir sayfa aç ve hayata yeniden başla' ya bu mümkün müdür? Sen aklında bir sayfayı bitiremediysen başka sayfaya nasıl geçeceksin? Bana göre mümkün değil ama bu yalana artık kendimi kaptırmam lazım çünkü o sayfa ben istesemde istemesemde kapandı.Şimdi ne yapmalı peki?İyisi mi işte bunun cevabını bilmiyorum.Eğer bunun cevabını bilen varsa buyursun bu yazıya devam etsin çünkü ben artık Rodrigo'nun gitar konçertosuna kendimi kaptırmış durumdayım.....