Otobüse
bindi. Kartını okuttu, kafasını kaldırdı. Kendine yer seçmesi gerek ve belki de
şu anda en büyük sorun o. Bir kız var arka taraflarda oturuyor,yanı boş. Bir an
göz göze geldi, hemen başka yerlere bakıyormuş gibi yaptı. Kız güzeldi, belki
otursam konuşsam uzun süren yolculuk eziyetten çıkar diye düşündü. Yavaş yavaş
ilerledi. Bıkmıştı artık bu çekingenliğinden ne olacaktı ki sanki otursa
yanına, merhaba dese, belki elindeki şekerlerden birini ona uzatsa... Her
attığı yarım adımda biraz daha heyecanlandı. Belki numarasını alırdı, bir
şeyler içerlerdi başka bir zaman, düşündü biraz hayal kurdu. Biraz pişmandı
galiba o gün neden sakallarımı kesmedim, saçlarıma, kıyafetime neden dikkat
etmedim diye. Bir an bütün öz güvenini kaybetti. Kendine kızdı. Yapamadı.
Alelade birinin yanına oturuverdi aniden hiç bir önemi olmayan onun için.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder