Kendimizi kandırdığımızı düşünüyorum şu yalan olduğunu düşündüğüm dünyada.Keşke herkes ne
düşünüyorsa ne hissediyorsa karşısındakine söyleyebilse...Böyle bir dünyada yaşamak hepimizin hakkı.Neden mi?Çünkü hayatı varsayımlar üzerine yaşıyoruz hepimiz.Böyle olursa şöyle olur gibi...Hiçbirimizin hayat denilen şu çok değişkenli denklemde bir bilineni bile yok.Şu bilinmeyenleri bir bildirsekte çözsek artık şu denklemide önümüzü görsek.Bu zor bişey değil çünkü bilinmeyenler aslında etrafımızdaki insanlarda, onların hissettiklerinde,onların düşündüklerinde...İşte isyanım bu noktada büyüyor çünkü ben elimden geldiğince insanlara duygularımı,hissettiklerimi ve düşüncelerimi paylaşıyorum bu sayede onların denkleminde bir bilinen olurken niye aynı cesareti onlar gösteremiyorlarda benim denklemim öylece ortada kalıyor.Bu sadece bana mı oluyor yoksa hepimizin sorunumu bu?
Biz yine ilk adımı atalım,sonu kötü yada iyi sonuçta çözüm olalım,çözüm bulalım.Bizim çözümümüzde illaki önümüze çıkar o güne kadar varsayımlara devam edelim.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder