Ama şimdi, hayatımın dönüm noktalarından biri olan bi süreçte, daha önce hiçbir şey için hissetmediğim bir çekim, bir arzu var içimde. Kontrol edilemeyen bir istek, aklımdan çıkmayan bir hayal var gözlerimin önünde.
Bundan on yıl sonrasını görebildiğim bi anı yaşıyorum düşünmeden. Bugün sevgili arkadaşım Evren elleriyle getirdi, önüme koydu; "bak bu senin, al" dedi. Aynı karşı konulamaz mükemmel frambuazlı bi pasta gibiydi. Geri çeviremeyeceğimi biliyordu. Uzun zamandır istediğim hayalime tek bir adım kalmıştı. Gözlerine baktım, "tamam" dedim.
Birkaç hafta sonra gelip 'benim' olduğunda önce ellerini tutacak, sonra hayatım boyunca bırakmayacak gibi sarılacağım. Bana şans dileyin...
1 yorum:
bol şans!
Yorum Gönder