Garip olan şu ki, bu yazılara ne tepki verirsin bilmiyorum, giderayak ufak bir parçanı göstermiştin, yine duygulanır mıyız dersin okusak bunları, çok zaman sonra?
Nasıl anlasınlar seni beni, acıkmadan yiyenler..
Kehanetin tuttu, artık adınla başlayan cümleler kurmuyorum. Ama sorunun cevabı işte burada : Seni hep hatırlıyorum.. Hatta bak, sadece biri tarafından tanındığım bunca insan önünde de paylaşıyorum. Seni özlüyorum..
Bırakıp gittiğin bu adamlarla ne yapacağımı şaşırıyorum bazen. Kimsenin senden bir farkı yok, hepsi sorduğum sorulara "Onu ben bilemem, senin işin" diyor. Mutlu musun?
Söyleyecek pek bir lafım yok, böyle ulu orta yazınca biraz bir "şey" e de benzemesi gerekiyor.. İnsanlar bizim sohbetimizi yanımızda olmadıkça anlamazlar ki? Biz bile ne zaman sonra anlamıştık değil mi?
O RHCP şarkısını bir daha dinletsen ya bana? Şarkı kulağımda kalmış olsa bulmayı isterdim.. Ama bu bir yandan da bir daha görüşeceğimizi ifade ediyor değil mi? Bana söylemiştin, "görüşeceğiz".. Değil mi?
Hadi perdeyi kapatırken son dinlediğimiz şarkıyı da analım..
Seni özledim.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder