Yol Yorgunu

Yarın yine bir yolculuk yapacağım.Otobüsüme binip,koltuğuma oturacağım.Yanıma bir daha yüzünü görmeyeceğim biri oturacak.Önce ona selam vereceğim ve konuşkan biriyse tadından yenmeyen otobüs yolculuğu diyalogları başlayacak.'Nereden geliyorsun?Nereye gidiyorsun?'Sonra bir bakacağım yolu yarılamışız bile.Ardından cama doğru dönüp kafamı cama dayayacağım.Eşsiz tabiatı seyredeceğim.Tabi ki kulağımda Coldplay şarkılarıyla.(Özellikle Clocks yolculuklarımda favori dinlediğim şarkıdır hele birde yağmur yağıyorsa).Birden hayallere dalıp kendimden geçeceğim.Gelecekle ilgili hayaller kuracağım.Yaşamak istediğim hayatın senaryosunu yazıp oynayacağım beynimde.O kadar mutlu olacağım ki sonra yüzümde bir gülümseme belirecek.İşte o anda huzursuz olacağım acaba etrafımdakiler beni gördüler mi diye.Çaktırmadan etrafımı kolaçan edip tekrar hayallere dalacağım.Bu sefer geçmişte yaptığım hatalar aklıma gelecek,bu hataları nasıl yapmışım diye iç geçireceğim(Büyük ihtimalle bu hayali yaşarken Anathema'dan One Last Goodbye şarkısını duyuyor olurum kulaklarımda).Pişmanlıklarımı yaşarken hayal aleminden çıkıp gerçek dünyaya dönme zamanımın geldiğini düşünüp gözlerimi açacağım. Ne kadar hayal kursamda ne kadar ah etsemde yaşananlar geçmişte kalacak,yaşamadıklarım ise birer birer önüme çıkıp beni hayalini kuramadığım limanlara götürecek.Umarım o limanlarda her zaman benim yanımda olacak,bana yol gösterecek dostlarım olur.Umarım bende yolunu kaybetmiş,yanlış limanlara yelken açmış insanlara dost olurum.