Pencere kenarı, deli gibi kar yağıyor.. Birkaç hafta önce ne de matah bir şeydi diye düşündüm.. Gerçi bu sabah uyanır uyanmaz yine ilk cümlem "Kar yağıyor!" oldu ama.. Güneyli bir insan olarak yine de kar hep en favorim olacak galiba. Oysa burada 'favori olmayan'lardan bahsedecektim. Yani her şeyden.
Halam bir gün eniştemi göstererek "Hiç kimse hiç kimsenin hayatı değildir." demişti. "Heh, şimdi sağlam salladın he." diye geçirmiştim içimden. Benim için her an her şey benim hayatım olabilirdi.
Kar yağarken fark ettim ben de, bir kaç zaman önce olsa şu karda dışarı çıkıp sevindirik bir halde yürürdüm. Şimdi pencere kenarından ağaçların üzerinde birikmesini izlemek yetiyor. Tabii evdekilerin uyanmamış olması da dışarı çıkamıyor olmama bir sebep, o ayrı. İki hafta önce uçağa binmek, yurtdışına çıkmak, tamamen yepyeni bir ortama atlayıvermek allah yarabbi, nasıl bir korku ve heyecandı.
O dönem bana "aman ne olacak yea" modunda cümleler kurup heyecanımla ilgilenmeyen arkadaşlarımı bir türlü anlayamıyordum. "Olur mu yahu, burada sıfırdan bir deneyim yaşamaktan bahsediyoruz!" diye haykırdığımı hatırlıyorum.
Ve şimdi, 30 kere uçağa bindim, 80 günde devr-i alem yaptım, diyemem, ama bir yerinden başladık be usta. Bir sonraki uçağa binişim ilki kadar heyecanlı olmayacak, (tabii gece uçuşu olmazsa, o hala benim için gizemi çözülmemiş bir aksiyon) veya bir sonraki ülke taşı toprağı haricinde ilki kadar heyecanlandırmayacak. Yani gerçekten hiç bir şey ilki kadar özel olmayacak.
Yine de ben o "heyecan" olgusunun bittiğine inanmamaya devam edeceğim galiba. Hani, yukarıda anlattıklarım düz mantık bir insanı "Nasılsa her şey bir gün sıradanlaşacak, o zaman yaşamayalım anacım" yoluna da götürebilir. Düz mantıkları oldum olası sevmem zaten, diledikleri yere gidebilirler. Ben daha dinamik düşünenlere şunu söyleyebilirim ki, zaten olay ne yaşadığımız da değil, olay o ilk olmanın "heyecan"ında.
Az şey, çok şey, birçok şey veya her şeyi yaşayabiliriz. Türlü türlü deneyimler olur ve bunlar ikinci, üçüncüye yaşayanlar için "o kadar da matah" bir şey olmayabilir. Ama hikayeler zaten hep ilk tecrübeleri anlatır, onlara göre de "her şey" heyecandır.
Hiç yorum yok:
Yorum Gönder